والیبال کوبا و اکراین

این شبها والیبال تماشا میکنم. و همین الان مسابقه کوبا و اکراین آغاز شد. بازی‌ها برایم بسیار مهیج و لذت بخش است. والیبال بازی است که گلها با سرعت در آن رد و بدل میشود و همین هیجان بازی را بالا می‌برد. برخلاف فوتبال... نود دقیقه شاید بی گل طی شود.

به عنوان کسی که نزدیک ده سال بدمینتون دوبل بازی کردم  که آن هم بازی برد و باخت دار و پر گل و پر هیجان است .تجربه کرده‌ام که هیچ چیز به اندازه زدن گل و فریاد ناشی از آن نمیتواند لذت بخش باشد. تماشاگر مسابقات ،کلی هیجان دارد و کیف می‌کند. حالا خود بازیکن ها چه حس و حال خوبی را میتوانند از سر بگذرانند؟! این را چهره‌ها و فریادهای از سر ذوق و هیجانشان نشان می‌دهد و البته این شیرینی بسیار بسیار سخت به دست می‌آید. تلاش و روحیه خیلی مهم است.

 در دوران راهنمایی عضو  تیم والیبال مدرسه بودم و به مسابقات مناطق می‌رفتیم . آن موقع زدن سرویس به شدت برایم استرس داشت. و فکر میکردم که من در آن ضعیف هستم. سالهای سال بعد با دیدن مسابقات مهم و جهانی حتی همین مسابقاتی که این شبها پخش میشود با چشم خود دیدم هر بازیکنی که پشت خط سرویس می‌ایستند غالبا اضطراب و استرس را تحمل می‌کند این را نوع نفس کشیدنشان و میمیک صورتشان کاملا نشان می‌دهد و خطاهایی که مرتکب میشوند. سرویس زدن در والیبال بسیار سخت و مهم است. در بدمینتون  راحت تر است هر چند هر دو قوانین خاص خود را دارند.

ورزش حرفه‌ای به شدت مشکل و البته شیرین است. به خلاف تصور همه که فقط جنبه سلامتی آن را میبینند و درست هم هست. اما در انتهای راه  آسیبهایی جسمی همراه دارد که سرانجام گریبان ورزشکار را می‌گیرد و باعث میشود آن را کنار بگذارند. انگشت و آرنج و کتفی که در می‌رود. تاندونی که کش می‌آید و رباطی که پاره میشود. و یا مهره‌ای که سابیده میشود مثلا مهره گردن. اما می‌ارزد بسیار هم می‌ارزد. فقط یک ورزشکار میداند ورزش چه میکند با آنچه که روح روان انسان نام دارد.

 بدمینتون از معدود ورزشهایی است که تا سن بالا هم میشود انجامش داد . اگر  آسیبهای ناشی از آن اجازه دهد.

خدایا سپاسگزارم.